De vraag die ik regelmatig krijg van mensen. In het echte leven, maar ook op Instagram. En voor al die vragen ga ik nu een antwoord geven om zo al jullie vragen te beantwoorden. Blij ben ik zeker niet met mijn oog maar wel heel blij waarvoor ik het gedaan heb.
EEN KLEIN VETBULTJE
Een paar jaar geleden begon er een bultje te groeien in mijn ooghoek bij de neus brug. Beetje bij beetje door de jaren heen groeide het steeds een beetje meer. Ik vond het lelijk en ik wilde het graag weg laten halen.
HUISARTS
Ik maakte een afspraak bij de huisarts om er naar te laten kijken en voor een doorverwijzing. Ik kreeg ‘m! Een doorverwijzing naar de aangezichtschirurg in het Jeroen Bosch in Den Bosch. Daar zouden ze een nieuw apparaat hebben dat het bultje weg kon branden en de genezing sneller en mooie zou zijn.
AANGEZICHTSCHIRURG
Een paar weken later zat ik in de wachtkamer. Helemaal alleen want ja een bultje weg halen stelt niks voor. Het branden van het apparaat stonk zo niet normaal hard. De geur van verbrande huid is echt niet te doen! Ik was klaar en mocht meteen weer gaan. Op de gang werd ik een beetje licht in mijn hoofd en ik belandde uiteindelijk bij de assistent in de kamer. Dacht toch net iets te makkelijk. Na een glaasje water en een controle afspraak over twee weken voelde ik mij beter en kon ik toch zelf naar huis rijden.
TWEE WEKEN VERDER
Daar zat ik weer in de wachtkamer. Gewoon even een checkup. Het zag er al super goed uit. Ik was super blij! Ik werd naar binnen geroepen en ik nam plaats in de stoel. Mevrouw Timmerman wat is uw geboortedatum? Na het intoetsen van mijn geboortedatum werd het scherm rood. Oh ow zegt de assistent. Dit is niet goed. Ik haal even de arts erbij. Daar stond hij dan die grote lange en slungelige arts. Nee dit is inderdaad niet goed. Wat slecht dat ik dat nog niet gezien heb. Bent u alleen mevrouw? Ja ik ben alleen, wat dan? Nou ik heb slecht nieuws. Uw bultje hebben wij opgestuurd ter controle en het blijkt een kwaadaardige tumor te zijn en hij is nog niet snijvlakvrij. We moeten een afspraak inplannen om dit alsnog te doen.
IN SHOCK
Ik was met stomheid geslagen. Hoe kan je dit nog niet gezien hebben? Lekker ook hoe je dit verteld. Belde meteen Stefan op in de auto om even mijn hart te luchten. En snel terug om dit te regelen.
DE OPERATIE
Een paar weken verder lag ik daar. Op de OK om de tumor volledig weg te halen. 1 cm snijvlak moest er weg. Zouden ze opvullen met weefsel van het ooglid. Ik dacht alleen maar haal die rommel weg! Een paar uur later werd ik wakker en zag ik eruit of dat ik geen oog meer had. Kort daarna hoorde ik dat ze alles weg hebben kunnen halen en dat het zo goed was. Ik was opgelucht! Met een goede crème die je van ons mee krijgt komt het litteken ook helemaal goed. Nou dat laatste laten we even in het midden. Het blijft een mank oog maar hé die troep is eruit en dat was het belangrijkste.
Inmiddels is het echt wel een stuk beter. Tuurlijk verlang ik naar mijn oude ogen. Natuurlijk tekent het je. Toch ben ik wel echt heel blij dat ze het zo hebben kunnen oplossen. En dat ik ook zelf dat bultje weg wilde hebben omdat ik het lelijk vond. De huisarts én de dermatoloog zeiden beide dat het niks verkeerds was en dat het er gewoon kon blijven zitten. Niet dus… Ook een les dat een arts er ook langs kan zitten. Dat zijn ook maar mensen. Voor nu heel dankbaar met dit manke oog. 😉
Nikita Timmerman 