Als je mij 9 jaar geleden zou zeggen dat ik een fout gen zou bijdragen dan zou ik dat waarschijnlijk niet geloven. Laat staan de gevolgen die het heeft voor mijn kinderen en hun eventuele kinderen.
Het is maar goed ook dat we niet alles weten. Nooit geweten dat er überhaupt een fout gen in je kan zitten waar je niks van voelt of van weet. Het overkwam ons en ik was toch best in shock en ook heel nieuwsgierig hoe dit nou precies kan. De arts die ons zag om Eva kon haar verhaal daar heel duidelijk in maken. Je lijf bestaat uit een hele reeks cellen die ook gewoon kapot kunnen zijn of die je misschien helemaal mist.
Wist jij dat? Heel eerlijk, ik niet. En maar goed ook want als ik toen wist wat ik nu weet had ik heel anders in de keuze gestaan om kinderen te wensen. Toen zei ik ook ‘ik neem kinderen’. Dat werd al snel ‘ik hoop dat het ons gegund is’. Ik kan nu soms zo genieten als mensen nog in de onwetendheid verkeren over het krijgen van kinderen. Heerlijk dat je nog zorgeloos in het leven kan staan. Dat gun ik iedereen.
Met de kennis die ik nu heb maak ik bewuster keuzes en sta ik ook bewuster in het leven. Niet altijd wenselijk voor andere om mij heen maar ook daar ben ik anders naar gaan kijken. Ik heb een uitgesproken mening en dat is niet altijd handig of rechtvaardig. Dat ben ik mij heel erg bewust. Leef je leven zoals jij dat wilt. Geniet met volle teugen. Koester alles wat je hebt en geniet van de liefde. Je mening geven mag. Je moet ook incasseren als dat niet gewaardeerd word.
Dat foute gen is voor mij geen probleem op het leven. Wel op mijn kinderen. Wij zijn gezegend dat het ons gegund is. Niet allemaal zoals we hadden gewenst maar dat maakt het zeker niet minder mooi. Geniet!
Nikita Timmerman 