Vakantie voorbij…

De Mei vakantie is weer ten einde, wat hebben wij genoten en vooral van Yara. Zij is echt een heel ander meisje als ze vakantie heeft, dan is ze echt haarzelf. Als maandag school weer begint dan ben ik weer heel benieuwd hoe het gaat…

Yara is een heel gevoelig meisje en ook erg beïnvloedbaar, ze kan ook zeker heel kattig zijn en speelt graag een soort mama voor de kinderen. Hoe dit komt? Ze heeft natuurlijk in de tijd dat Eva er nog was heel veel anders moeten doen als een normaal grote zus dat moet. Ze nam uit haar zelf een stapje terug want de zorg van Eva werd vanzelfsprekend.

Wanneer doe je het goed?

Inmiddels zijn we wel weer wat jaren verder en ik dacht net na het overlijden voor Eva dat we ons gezin maar eens de rust gaven die het nodig had na de intensieve zorg maar ook vooral het verdriet, de verwerking en het leven zonder Eva op te pakken. Hulp kan later ook dacht ik toen en daar sta ik nog steeds achter. Hulp is voor sommige mensen een heel groot begrip en als je dat hardop uitspreekt is er altijd wel een ‘goed bedoelt advies’.

Yara is niet anders omdat ze iets heel ergs heeft meegemaakt in haar leven maar Yara is verder in haar ontwikkeling door wat ze heeft mee gemaakt. Ben ik daar trots op? Nou trots is misschien een groot woord maar je leven is niet te bepalen en door alles wat er gebeurd word je wie je bent. Ik ben zeker trots op wie ze is en ik zou willen dat meer mensen dat zagen. Vaak hoor ik ouders ook zeggen ja maar ze is anders omdat ze best veel heeft mee gemaakt…. Nou ik schrik daar van en weet je ik denk dan altijd maar die mensen weten niet beter het is prima zo.

Er komt natuurlijk een dag dat Yara zelf goed kan beslissen wie wel goed en wie niet goed is voor haar om mee om te gaan. Wij leren hier thuis dat je niet beter hoeft voor te doen als wie je bent. Je hoeft niet op te scheppen over dingen die je hebt. Je hoeft niet stoerder te zijn als wie je eigenlijk bent. Je bent wie je bent en dat is goed je bent goed zoals je bent. Herkennen jullie dat? Het is natuurlijk altijd zo geweest dat er mensen zijn die zich beter voelen als andere. Nooit begrepen maar het is nou eenmaal zo, zelf hecht ik daar niet te veel waarde aan maar Yara is nog te jong om dat te realiseren. Ik hoop dat er vanaf morgen weer een beetje meer besef bij Yara is gecreëerd en dat ze weer een beetje meer haar zelf kan zijn ook na een dagje school. 🤞 Indien je nog fijne tips hebt voor ons? Ik hoor ze graag!